بزرگنمايي:

کرمان آنلاین - رییس بنیاد مستضعفان معتقد است در شهرستان قلعه گنج به دنبال یادگیری ماهیگیری به مردم هستند.
به گزارش ایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: «بنیاد مستضعفان بی‌شک یکی از پرحاشیه‌ترین سازمان‌ها و ارگان‌های بزرگ کشور است. وسعت و حجم و تنوع بالای فعالیت‌های این مجموعه در کنار بسته بودن آن باعث شده تا در طول چند سال اخیر، همیشه این مجموعه با چالش‌های فراوانی روبه‌رو باشد. از تخریب و فروش باغ‌های تحت تملک آن گرفته تا بی‌توجهی به موزه‌ها و خانه‌های تاریخی آن و حوادثی که در مجموعه‌های تفریحی آن رخ داده... تا حادثه پلاسکو و نارضایتی مغازه‌داران آن و رانت‌هایی که به مدیران آن منصوب می‌کنند و ثروت افسانه‌ای این کارتل اقتصادی کشور.
در گفت‌وگو با محمد سعیدی‌کیا، رییس سازمان بنیاد مستضعفان تلاش کردیم بخشی از حاشیه‌ها و ابهامات مطرح در مورد این نهاد را با وی مرور کنیم موضوعاتی که رییس کهنه‌کار سیاسی آن با طمانینه، به آنها پاسخ دهد تا به قول خودش دیگر ابهامی برای کسی باقی نماند؛ چرا که مدعی است بر خلاف تمام شایعات مطرح شده، بنیاد، عملکردی شفاف و مشخص دارد. گفت‌وگویی از زوایای پیدا و پنهان نهادی که یک درصد از کل تولید ناخالص ملی کشور را در سیطره خود دارد.
بخشی از این مصاحبه درباره نحوه کار در شهرستان قلعه گنج است:
امسال شما چیزی حدود 500 میلیارد تومان برای مستضعفان هزینه کرده‌اید؟
بله، همینطور است. بد نیست بدانید که تمام کارهای محرومیت‌زدایی ما در بنیاد علوی انجام می‌شود. یعنی به جز بنیاد علوی، هیچ شرکتی نباید محرومیت‌زدایی کند. ما در سرمایه‌گذاری‌های جدیدمان بین یک نقطه برخوردار و یک نقطه محروم، حتما در نقطه محروم سرمایه‌گذاری می‌کنیم. مثالش همین الان آلومینیوم مسجد سلیمان است که ما 2 سال و 4-3 ماه پیش شروع کردیم و چند ماه قبل آقای جهانگیری افتتاح کردند. خب به نتیجه مطلوب رسید.
بگذارید سوالم را این طوری مطرح کنم، اصولا از اموال ناشناخته بنیاد مستضعفان سهم‌القدر مستضعفان کشور چقدر است؟
شما می‌گویید برای مستعضفین چه کار می‌کنید من هم جواب دادم. نیم ساعت حوصله کنید تا همه را بگویم. من شنبه‌ها بعدازظهر ملاقات مردمی دارم. 30‌ الی 60 نفر می‌آیند. یک تیم مفصلی هم از بنیاد آنجا نشسته است. مراجعان تنهایی و خصوصی حرف‌شان را به من می‌زنند و من اینها را به مدیران حاضر در آنجا ارجاع می‌دهم تا به کارشان رسیدگی کنند. یک روزی یک نفر پیش من آمد که 2 تا معلول در بغل داشت. می‌گفت من 2 تا معلول دارم اما خانه ندارم. ما از بنیاد مسکن، بهزیستی، خیرین مسکن‌ساز و سازمان ملی زمین و مسکن دعوت کردیم تا بیایند و دور هم بنشینیم تا بلکه مشکل این عزیزان را حل کنیم. تازه آنجا بود که فهمیدیم 11 هزار و 300 خانوار در کشور از دو معلول تا 7 معلول داریم که خانه ندارند. در جلسه‌ای که اخیرا داشتیم فهمیدیم که این عدد 14 هزار تا شده. 14 هزار خانوار دو معلول تا 7 معلول. من شخصا تاکنون بسیاری را ملاقات کرده‌ام. یک کار گروهی بسیار خوبی شروع شد. چون در کشور ما معمولا 3-2 دستگاه با هم نمی‌توانند کار کنند. اما الحمدلله همه نیت خیر دارند این کار به خوبی و به شکلی هماهنگ درحال انجام است. آنجا سهم‌بندی کردیم که ما چقدر بدهیم، بنیاد مسکن چقدر، شهر چقدر و روستا چقدر و...، نتیجه این کار تیمی هم عالی بود. تا حالا الحمدلله 2 هزار خانه را تحویل داده‌ایم و باقی هم امیدواریم در 4 سال آینده بدهیم. در این مورد تلاش می‌کنیم تا مشکلات‌شان را حل کنیم . مثلا شخصی مسکن مهر خریده اما 20 میلیون کسری دارد ما بهش کسری پولش را می‌دهیم یا اگر برای تعمیرخانه‌اش 10 میلیون می‌خواهد، ما خانه‌اش را تعمیر می‌کنیم یا به هر شکل خانه را برایش آماده می‌کنیم یا ممکن است یکی اصلا پول نداشته باشد، برایش خانه‌ای تدارک می‌بینیم. نکته سوم این که ما سالی 280 هزار دست لباس که خوب هم دوخته می‌شود توزیع می‌کنیم. همین امروز صبح من قم بودم. در آنجا از دهه فجر تا 25 اسفند، اینها را توزیع می‌کنیم. امروز رفته بودم ببینم چطوری توزیع می‌شود.
به دانش‌آموزان محروم هم کمک می‌کنید؟
بله. ما تقریبا 50 هزار نفر ازدانش‌آموزان نقاط محروم را تحت پوشش داریم. یعنی برای‌شان لوازم کمک‌آموزشی تهیه می‌کنیم. پارسال 7 هزار نفراز اینها در دانشگاه‌های دولتی قبول شدند. این خیلی حرکت خوبی است. این حرکت اهدای «لباس» از زمان قدیم بوده است اما آن 2 تای دیگر که گفتم جدید است، در کنار اینها، به تمام خانم‌هایی که در روستاها هستند و محروم هستند و زندگی می‌کنند، باردار هستند، توان تغذیه خوب ندارند و... (به کمک وزارت بهداشت و با معرفی آنها) کمک می‌کنیم. یعنی آنها تعیین می‌کنند کجا و چطوری کمک کنیم. ما امسال 70 هزار مادر باردار از 4 ماهگی بارداری تا 6‌ماهگی بعد از زایمان را سبد کالا می‌دهیم. آن هم خیلی تمیز و خوب!
سبد کالای روزانه؟
نه. ماهانه. این سبد، شامل 14 کالا است که آن را هم وزارت بهداشت تعیین می‌کند. ما با یک شرکتی قرارداد داریم که اینها را بسته‌بندی می‌کند و از طریق ادارات املاک خودمان دست آن کسی که باید برسد، می‌رسانیم. یک وام دانشجویی هم از سال‌ها قبل داده می‌شد. البته یک‌ بار، برای کل 4‌سال تحصیل می‌دادند. رییس بنیاد علوی، آقای برزگری یک‌ بار به من گفت: این چه فایده‌ای دارد؟ مثلا 800 هزار تومان می‌دهیم. خود بنیاد علوی این پیشنهاد را داد و ما این وام را «ترمی» کردیم و عدد را هم بالا بردیم. حتی یک دفعه که اهواز رفته بودم بازدیدی داشتم از بیمارستان کودکان اهواز که قبل از انقلاب یک هتلی قدیم به اسم هتل اهواز بود که بعدا بیمارستان کودکان شده بود. خیلی وضعش بد است. دیدم کنار آن وزارت مسکن دارد یک بیمارستان می‌سازد. وزارت بهداشتی‌ها به من گفتند که وزارت مسکن پول ندارد این بیمارستان را تمام کند. آقای هاشمی - وزیر محترم بهداشت - گفت: این را شما تمام کنید. گفتیم: باشد؛ سازه که تقریبا کامل شده را، آنها تمام کنند، ما بیمارستان را تکمیل می‌کنیم. الان یکی از بهترین بیمارستان‌های کشور شده است. بیمارستان بسیار مدرن و خوبی شده است. الان هم به وزارت بهداشت پیغام داده‌ایم که بیایند تجهیز و استفاده کنند
آماری هم دارید که از طریق بانک سینا که شما متولی آن هستید،چه مقدار تسهیلات اشتغالزایی در این قالب پرداخت شده است؟
بله؛ بر اساس گزارش تهیه شده تاکنون 1258 فقره وام اشتغالزایی و خاویاری مصوب شده است.
خاویاری؟!
بله؛ حالا توضیح می‌دهم که «خاویاری» به چه معنایی است! تا به حال حجم تسهیلات مصوب عبارت است از 7.139 میلیارد ریال (یعنی 713 میلیارد تومان) و نیز قرارداد منعقد شده 802 فقره به مبلغ 3.903 میلیارد ریال. این مقدار قرارداد بسته شده است.
و چقدر از این وام‌ها پرداخت شده است؟
چیزی حدود 2.772 میلیارد ریال آن پرداخت شده است و بقیه متناسب با پیشرفت کار پرداخت می‌شود.
و تا امروز چه تعداد از این طرح‌هایی که وام به آنها پرداخت شده، به بهره‌برداری رسیده است؟
342 فقره؛ بگذارید صریح‌تر بگویم1200 طرح تاکنون تصویب شده و 800 قرارداد بسته شده است ضمن آن که 340 ظرف یک سال و نیم گذشته به بهره‌برداری رسیده است. من شخصا به این کار خیلی دل بسته‌ام. تقریبا به همین شکل سالی 800-700 وام می‌توانیم بدهیم. ظرف 6-5 سال، 5-4 هزار طرح می‌شود، اگر از اینها 20-15 درصد کارآفرین خوب از روستاها دربیاید تقریبا 1000-800 کارآفرین می‌شود. ببینید کشور چه وضع خوبی پیدا می‌کند!
یعنی می‌خواهید بگویید، غیر از این که ماهی به دست خلق‌الله می‌دهید، ماهیگیری را هم به آنها یاد می‌دهید؟
دقیقا ماهیگیری؛ اصل همین است. این کار فوق‌العاده خوبی است. آخرش بگذارید این را هم بگویم. همان روز اول «حضرت آقا» به من حکم دادند و گفتند: این کارهای محرومیت‌زدایی که بنیاد می‌کند، خوب است ولی دیگران هم این کار را می‌کنند، شما بروید نقاط محروم را آباد کنید، بعد از آن بود که استاندار کرمان پیش من آمد و بعد از مذاکراتی مفصل قرار شد «قلعه گنج» را بسازیم که یکی از مهم‌ترین کارهای ما است. یعنی آباد کردن یک شهرستان محروم. «قلعه‌گنج» منطقه‌ای است بین «کرمان»، «هرمزگان» و «سیستان و بلوچستان». یعنی جنوبی‌ترین نقطه کرمان است. بین 3 استان محصور است تابستان‌های بسیار گرمی دارد. به‌ طوری‌ که دمای هوا به 50 درجه هم می‌رسد. در عین حال بسیار محروم هم است ما آنجا رفتیم 3-2 تا کار کردیم. اول گفتیم «آباد کردن» به چه معنا؟ ما تا به حال در روستاها خیلی کار کردیم. آب و برق بردیم. زمان خود من در جهاد این کارها را کردیم. 3-2 سال است که اینترنت هم می‌بریم.
اما آیا واقعا روستاها آباد شده است؟
تا حدودی شده اما کامل و خوب نشده است.
اجازه بدهید توضیحاتم را در مورد قلعه‌ گنج کامل کنم!
در مورد قلعه‌گنج روستاییان از اول چندان رغبتی نداشتند که به میدان بیایند. یعنی نسبت به قول‌های مسئولان اعتماد ندارند. مشاوران ما، بالاخره اینها را به میدان آوردند. در روستاها یادشان دادند که صندوق توسعه روستایی درست کنند. گفتند خودتان با همدیگر گروه‌گروه شوید اول 20 روستا انتخاب شد. 20 تا روستا از 5 دهستان که آنجا است انتخاب شد. شهرستان قلعه‌گنج 80 هزار نفر جمعیت دارد 80 درصدش شیعه و 20 درصد سنی هستند و با همه کار کردیم ما شیعه و سنی برای‌مان فرقی ندارد هر کاری می‌کنیم با همه انجام می‌شود. اگر خواستید امام جمعه اهل‌ سنت را نشان می‌دهم که چه تاییداتی در صحبتش گفته است. بالاخره اینها به میدان آمدند و در مسجد روستا گروه‌های 15-10 نفره تشکیل شدند. خودشان رییس انتخاب کردند این کارها را کردند بعد گفت با پول خودتان می‌خواهیم برای خودتان کار درست کنیم. قرار شد هر نفر بین 5 تا 20 هزار تومان ماهانه در این صندوق بریزد. اول صندوق بود بعد بانک سینا در آنجا باجه درست کرد همه گروه‌ها و روستاها آنجا حساب باز کردند و به بانک پول می‌ریزند بین 5 هزار تا 20 هزار تومان ماهانه در آن می‌ریزند روستاهایی که پیشرفت کردند 10 تا 30 هزار تومان شده است که سقف هم دارد.
چرا سقف دارد؟
برای این که یکی با پول رییس نشود آن انتخاب اولیه بر اساس شایستگی بوده است. اینها نکات مهمی است و بالاخره اینها شروع به کار کردن کردند و 20‌تا 20‌تا روستا تحت پوشش قرار گرفتند. 137 روستا این قابلیت را داشته و الان تمام شده است. بنیاد علوی گفت که هر گروهی را در بازه سه‌ماهه کنترل می‌کنیم هر چقدر پول در حساب‌شان ریخته باشند همان قدر بنیاد علوی برای اشتغال می‌ریزد و فقط هم برای اشتغال است. ازدواج و جهیزیه و اینها نیست فقط اشتغال است. آقای جهانگیری، آقای وزیر کشور آنجا آمدند و سوال کردند حالا می‌گویم چه سوالی کردند بنابراین الان همه روستاها تحت پوشش هستند. بعضی از روستاها 2 ماه است تحت پوشش قرار گرفته‌اند و پول می‌ریزند بعضی روستاها 2 سال است که این کار را می‌کنند متوسط آن یک سال و 4-3 ماه شده است.
خیلی از این قضیه استقبال نشده است.
یعنی چه؟
یعنی این که یا خوب معرفی نشده یا هنوز شناسایی نشده است مردم کشور اطلاع ندارند تا آنجایی که من شنیدم.
من این حرفت را قبول دارم. ما نتوانسته‌ایم خوب برای جامعه این حرکت را تبیین کنیم.
هزینه‌ای که آنجا کردید سرمایه‌ای که خواباندید نه تنها هنوز توسعه را درست نکردید هر چند تولیداتی شده است ولی به سودآوری نرسیده است.
نه، اصلا موضوع سودآوری آنجا مطرح نیست.
فکر می‌کنم لوکیشن خوبی نیست.
لوکیشن بسیار خوبی است. زن و مرد آمده‌اند، می‌دانید که سنی‌ها زن‌های‌شان در مسجد نمی‌روند، من در مسجد سنی‌نشین رفتم زن و مرد در مسجد آمده بود در حالی که اولش بچه‌ها را راه نمی‌دادند بچه‌ها با زحمت بالاخره مساله را جا انداختند رفتم آنجا زن و مرد نشستند. نگاه کنید این آخرین عکسی است که من آنجا بودم گرفتم.
خودتان عکس گرفتید؟
بله، من خودم بعضا عکس می‌گیرم، زن و مرد همه با چه خوشحالی نشستند و مطالب بحث و بررسی شد.
این عکس‌ها را به رهبری هم نشان می‌دهید؟
نه، هنوز نتوانستم. گزارش می‌دهم. [عکس‌ها را نشان می‌دهد] ببینید این آقای دکتر قربانی، مشاور بنیاد علوی است. عاشقانه کار می‌کند. این هم یک نفر سرگروه است که دارد گزارش می‌دهد هر دفعه ما می‌رویم 3-2 تا سرگروه گزارش می‌دهند. مدیران و همکاران ما هم عاشقانه کار می‌کنند.
گروه‌ها 20 نفره هستند؟
10 تا 15 نفر در هر روستایی.
روستاها جمعیتش چقدر است؟
همه جور است از 20 خانوار تا 100 خانوار. از این دست کارها خیلی انجام شده‌است . مثلا خواستیم کارخانه رب گوجه فرنگی درست کنیم یک بخش خصوصی گفت من آمادگی دارم و مشغول شد. وام هم دادیم با یارانه او هم فوری ظرف 4 ماه درست کرد دو سال است که گوجه مردم را جمع می‌کند. مطالعه کردیم آنجا دام ببریم؛ دیدیم این دام‌های گاوهای هلشتاین در درجه حرارت آنجا راندمان خوبی ندارند همکاران ما واقعا در دام متخصص هستند رفتند در دنیا گشتند یک بز شیری پیدا کردند. نژاد مورسیا در اسپانیا، سال اول 1000 راس وارد شد
انتهای پیام