بزرگنمايي:

کرمان رصد - ایسنا /دو دانشجوی مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی اصفهان موفق به تولید نوعی کامپوزیت شده‌اند. ادغام خواص روان‌کاری جامد و مایع در ساختار الیاف تولیدی، از جمله نوآوری‌ این دستاورد است.
حمیدرضا آرش‌پور، دانشجوی کارشناسی‌ ارشد مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی اصفهان در گفت‌وگو درباره تازه‌ترین موفقیت خود بیان کرد: این پژوهش که در نتیجه همکاری من و حسین نساج‌پور از دیگر دانشجویان مهندسی مکانیک در دانشگاه صنعتی اصفهان محقق شده است، در واقع طراحی و ساخت کامپوزیت خودروان‌کار در زمینه اپوکسی یا پلیمری است.
وی افزود: کامپوزیت‌های زمینه اپوکسی یکی از مهم‌ترین مواد در علم مهندسی به شمار می‌آیند. این کامپوزیت‌ها با توجه به اینکه کنترل خواص و مهندسی‌ کردن ساختارشان امکان‌پذیر است، در صنایع متعددی کاربرد دارند. البته در هر شاخه و حوزه‌ای که بخواهیم از آن بهره ببریم، باید متناسب با همان کاربردش برخی تغییرات را در آن ایجاد کنیم. به بیان دیگر، کامپوزیت‌های زمینه اپوکسی همواره به برخی اصلاحات و بهبود خواص نیازمندند.
آرش‌پور سپس در توضیح زمینه اپوکسی اظهار کرد: رزین اپوکسی یک نوع پلیمر صنعتی است که در مهندسی بسیار مهم و پرکاربرد به شمار می‌آید. بر همین اساس، ما در تحقیق خود تلاش کردیم تا کامپوزیت‌های خودروان‌کار را با زمینه اپوکسی ارائه دهیم که در مقایسه با اپوکسی خالص از خواص تریبولوژیکی بهتری برخوردارند.
او در ادامه به یکی از نوآوری‌های پژوهش حاضر نیز نگاه و تبیین کرد: در این تحقیق با تولید بی‌بافت از میکروالیاف دوجزئی جدید، امکان ساخت کامپوزیت مورد نظرمان را فراهم کردیم. باید بگویم که ادغام خواص روان‌کاری جامد و مایع در ساختار الیاف تولیدی از نوآوری‌های این پژوهش محسوب می‌شود.
این پژوهشگر دربارۀ مشکلاتی که رفع آن‌ها از طریق این ابداع محقق خواهد شد، توضیح داد: برطرف‌ کردن مشکل عدم دسترسی و توقف خطوط تولید برای فرآیند روان‌سازی خارجی یکی از مهم‌ترین کاربردهای این پژوهش محسوب می‌شود. البته باید بگویم که این طراحی و ساخت فعلاً در مقیاسی کوچک و در محدوده آزمایشگاهی انجام شده است.
این دانشجوی مهندسی با تأکید بر اینکه پژوهش در مرحله‌ای قرار ندارد که بتوان همه ابعادش را رسانه‌ای کرد، گفت: نتایج این آزمایش در صنایع گوناگونی قابل‌استفاده خواهد بود که نساجی و هوافضا از اصلی‌ترین آن‌هاست. به‌طورکلی باید بگویم که در این پژوهش پدیده سایش و استهلاک قطعات صنعتی بحث مهمی است که با تکیه بر علم تریبولوژی یا علم سایش، اصطکاک و روان‌سازی مورد تأمل قرار می‌گیرد.
او در خصوص آینده این پژوهش در صنعت یادآور شد: اگر بخواهیم به‌طور گسترده و در مقیاسی فراتر از آزمایشگاه از آن استفاده کنیم، به بررسی‌های تازه‌تری نیاز دارد. در کنار سایش، دیگر جنبه‌های رفتاری آن مانند خواص مکانیکی‌اش باید مورد تأمل و آزمایش قرار بگیرد. حتی رفتار سایشی آن نیز باید از نو بهبود پیدا کند، زیرا ما با سرعت و نیرویی کم آن را ارزیابی کرده‌ایم و ممکن است با تغییر دادن سرعت و نیرو رفتار کامپوزیت‌ها نیز دگرگون شود. در مسیر این ارزیابی، واکاوی مسائل فنی، میزان دسترسی به امکانات و صرفه‌ی اقتصادی دارای اهمیت بسیاری است. به‌طورکلی، باید بگویم در همان مقیاس آزمایشگاهی به نتیجه مطلوبی رسیده‌ایم و امیدواریم که یک روز در عرصه صنعت و در سطحی گسترده از آن استفاده شود.
پژوهشگر دانشگاه صنعتی اصفهان خاطرنشان کرد: این پژوهش برآمده از ایده‌هایی بود که در پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد من و هم‌دانشگاهی و همکارم، حسین نساج‌پور، مطرح شده بود. ما دو نفر کوشیدیم طرح مورد بحث در پایان‌نامه‌های خود را مورد آزمایش قرار دهیم. به‌جز اینکه پایان‌نامه‌های ما از نظر موضوعی به هم نزدیک هستند، استادان راهنما و مشاورانمان نیز مشترک‌ هستند.
این پژوهشگر موفق نیز نام اساتید خود را عنوان و اظهار کرد: صالح اکبرزاده و رضا جعفری ندوشن، دو عضو هیئت‌علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی اصفهان، اساتید راهنمای پایان‌نامه‌ام هستند. حسین فشندی، عضو هیئت‌علمی دانشکده نساجی دانشگاه صنعتی اصفهان، و علیرضا علافچیان، عضو هیئت‌علمی پژوهشکده نانوتکنولوژی و مواد پیشرفته، نیز اساتید مشاورم محسوب می‌شوند.